و اینک که در دل بهاری دیگر نشسته ایم و نسیم دلکش نوروزی کوبه در را می کوبد و زلال سبز جاری هستی در رگهای سردی گرفته طبیعت دگر بار جان تازه ای می بخشد ، پنجره را به سوی فرداهای روشن باز کن تا شمیم شوق انگیز هستی را حس کنی . در دمادم شکفتن بهار نارنج ها ، تو نیز بشکف و جوانه های امید را در دل خویش برویان و به شوق روءیت شکوفه های بهاری ، غبار غم دیرین از دل بزدای و تپش گرم دل شوریده پرستو را در دل دستانت  حس کن ، و در آغاز ترنم گفتگوی پروانه با گل سرخ تو نیز حدیث مکرر مهر ورزی و نیک اندیشی را زمزمه کن ، و در تبسم  زلال آب به ماهی کوچک تنگ بلور ،‌شکوفه های لبخند را به چشمان منتظر ارزانی دار که شادمانی جاوید برایت به ارمغان خواهد آورد.دستهایت را عاشقانه به سوی معبود درازکن و با ملتمسانه ترین نوا وازاعماق وجودت بخوان : اللهم عجل لولیک الفرج